Ես գիտեմ ինչ է մենակությունը …Երբ մենք ուզում ենք պարզապես ամուր գրկել մեկին, գլուխներս նրա ուսին դնել և ընդամենը լսել, որ «ամեն ինչ լավ է լինելու», երբ մենք պարզապես մարդկային հասարակ ջերմության կարիք ունենք: Երբ ուզում ենք գոռալ մեր սրտի ողջ կուտակվածը, բայց լռում ենք ամեն ինչի մասին…Երբ պառկում ենք քնելու երեկոյան ժամը 10-ին ու այդպես էլ մինչև լուսաբաց շուռումուռ գալիս անկողնում…դա անդադար աշխատող համակարգիչն ու հեռուստացույցն են…
Комментариев нет:
Отправить комментарий